Publicatiedatum:
Honneponnetje lijkt wel een vergeten film te zijn. Dit niemendalletje uit 1988 met daarin Nada van Nie in haar eerste filmrol is nooit op DVD uitgebracht en wordt sporadisch met tussenpozes van vele jaren wel eens uitgezonden. Het is verre van het beste wat de Nederlandse cinema heeft voortgebracht, maar toch ook zeker niet het slechtste en ik vermoed dat het net als Flodder voor vele puberjongens in de jaren 90 een film is die de nodige scènes bevat die steeds werden teruggespoeld. Wellicht dat om die reden de film niet zo gemakkelijk verkrijgbaar is, want Honneponnetje, die de gehele film als onnozel lustobject fungeert, meerdere naaktscènes heeft en zelfs seks heeft is pas één dag 16 zoals ze zelf meerdere malen aangeeft. En dat kan anno 2010 natuurlijk niet meer en als ik me niet vergis is de wet ook enige jaren geleden strenger geworden omtrent dit onderwerp. Overigens was Nada van Nie zelf 21 toen de film werd opgenomen dus de borsten die we zien zien we wel legaal, maar ja, één dag 16… dan kleeft er al snel een pedo-sticker aan.
Sterker nog, het gaat over een meisje van 16 wat ontzettend hunkert naar seks, al ziet ze dat zelf niet in al haar onnozelheid eigenlijk. Al wonend op een internaat gerund door nonnen is alles wat met vleselijke lusten haar vreemd totdat ze tijdens een mis een typisch vrouwenromannetje onder ogen krijgt. Ondanks dat ze niet weet wat alle bloemrijke omschrijvingen betekenen voelt ze toch een bepaalde ondertoon die bij haar de hormonen doen opspelen. Ze besluit een paar dagen naar de stad te gaan om te ontdekken wat liefde is en ontsnapt uit het klooster. Doordat een briefje met tekst en uitleg uit het raam vliegt is de reden van haar verdwijning onbekend, maar omdat haar vader directeur van een bank is, is een ontvoering de meest logische conclusie. Nou ja, in de ogen van de karakters in de film dan. Terwijl haar ouders er alles aan doen om met de ontvoerders in contact te komen loopt de onschuldige Honneponnetje in een geseksualiseerde wereld rond waar achter elke boom of telefooncel een kerel staat die het op haar gemunt heeft. Alleen fysiologiestudent Harry blijkt een aardige knul die haar opvangt en wereldwijs maakt, als deinst Harry er ook niet voor om ’s nachts stiekem een foto te maken van de halfnaakt slapende Honneponnetje.
Met een verhaal wat niet mis zou staan in een pornofilm kun je niet echt veel hoogstaands van Honneponnetje verwachten en hoogstaand is het allemaal dan ook niet, maar deze film bezit dan ook wel weer een zekere onschuldige charme. Het is een luchtig verhaaltje overduidelijk gericht op tieners, met in de hoofdrol een meisje wat zo onnozel is dat je het niet voor kan stellen. Dat kan ook niet omdat het van tijd tot tijd een klucht is, met name het hele misverstand omtrent een kidnapping zou zo in een rollenspel met Piet Bambergen passen. Dat de film zichzelf ook amper serieus neemt spreekt er wel weer voor, op enkele momenten wordt de vierde muur doorbroken en richten de acteurs zich tot de camera. Nada van Nie is geen groot actrice en had na deze film dan ook geen glansrijke acteercarrière. Het is dan ook overduidelijk dat meer gekeken is naar het beeld dan de inhoud en het moet gezegd worden; ze is een begerenswaardig lustobject, al is de manier waarop kennelijk heel Amsterdam, zowel mannelijk als vrouwelijk, op haar lijkt te geilen zelfs voor deze film wat overdreven. Haar constante “oh vergeten” compleet met grote ogen en hand voor de mond wekt na tig keer wel op de zenuwen.
Wat wel weer erg scherp is, is het feit dat er in de film een regisseur genaamd Apollo Romanski rondloopt die wel van jonge meisjes houdt. Een leuke sneer naar de geroemde Roman Polanksi die al meer dan 30 jaar geen stap heeft gezet in Amerika vanwege een zaak waarin hij onzedelijk gedragingen met een minderjarig meisje gehad zou hebben.
Honneponnetje is een film die uit een tijd stamt dat de Nederlandse film wat luchtiger werd, en niet zozeer een boekverfilming van een zwaar drama moest zijn. Een simpele film met flauwe humor met een sexy hoofdrolspeelster. Tja, soms moet je ook niet meer willen verwachten van dit soort escapisme.
Overigens heb ik het idee alsof we na deze film van het gros van de cast vrijwel nooit meer wat gehoord hebben. In enkele bijrollen komen wat bekendere Nederlanders langs zoals Coen Flink (één van de opa’s uit Oppassen) en Jet van der Meij (Laura Alberts uit GTST). Nada van Nie zag haar carrière snel stranden met het floppen van Intensive Care en de rest vond net als Flink en Van der Meij voornamelijk nog wat werk in TV-series.
Een onschuldige film, met wat schuldige elementen in het huidige klimaat waar alles wat naar pedofilie riekt direct veroordeeld dient te worden. Honneponnetje is vooral een nostalgische trip voor de mensen die deze film destijds in hun jonge jaren hebben gezien. Voor jonge mensen zal Honneponnetje niets veel nieuws te bieden hebben, tegenwoordig zie je in Spuiten en Slikken meer.
