Publicatiedatum:
Je weet dat je een Nederlandse film kijkt als je in de openingsscène al tegen een stel blote borsten aan zit te kijken. Dit is het geval in het ietwat platte “Alleen Maar Nette Mensen” wat gaat over David Samuels: een blanke jongen van Joodse komaf die ontdekt dat hij een voorkeur heeft voor voluptueuze zwarte vrouwen. Hij vindt zijn ideale vrouw in Rowanda, die op haar beurt weer op zoek is naar 2 bepaalde eigenschappen in een man: hij moeten niet liegen en niet gierig zijn. Maar ja, als je een jongen bent die afkomstig is uit Oud-Zuid en je een relatie aangaat met een jonge moeder uit de Bijlmer, dan zijn hilarische cultuurbotsingen onvermijdelijk, of niet?
Nou ja, hilarisch wordt “Alleen Maar Nette Mensen” helaas nooit, wel bij vlagen grappig maar een komedie pur sang kun je deze film niet noemen. Sterker nog, in de tweede helft wordt de film zelfs een beetje naargeestig van aard wanneer David zich o.a. begeeft in de wereld van de kelderboxseks waarin een jonge moeder zich door twee mannen laat nemen in ruil voor wat beltegoed terwijl haar kind in een buggy zit toe te kijken. Deze en andere nare scènes zorgen voor een stijlbreuk met de eerste helft, die toch mikt op de wat makkelijke lach. Het is een beetje alsof de regisseur/scenarist niet weet welke boodschap hij nou precies probeert over te brengen en daarom er maar een mengelmoes van maakt die tussen flauwe komedie en rauw drama in hangt.
Afgezien van Jeroen Krabbé, Annet Malherbe en een klein rolletje voor Peer Mascini bestaat de cast uit onbekende gezichten. David wordt een tikkeltje te naïef neergezet door Géza Weisz die de wereld in de Bijlmer door een te roze bril ziet. De gekleurde dames die op zijn pad komen lijken zo van de straat te zijn geplukt en in sommige gevallen zal dat ongetwijfeld zo zijn, getuige sommige acteerprestaties. Rowanda wordt gespeeld door Imanuelle Grives die 15 kilo aankwam voor deze rol. Als ik haar zo terug zie in o.a. de Hi reclame “Pokkie Foetsie, Alles foetsie” wordt het wel heel makkelijk raden waar die 15 kilo is gaan zitten. Als dat bij elke vrouw zo zou zijn dan hadden de plastisch chirurgen in Nederland behoorlijk wat minder klandizie. Overigens viel het me op dat er in het promototiemateriaal zoals trailers en foto’s gebruikt wordt gemaakt van naakte vrouwen of hun secundaire geslachtskenmerken zoals een foto met een mobieltje tussen een setje grote borsten. Iets wat niet vaak gebeurt en daarom mij het idee geeft dat de makers ook volle zwarte vrouwen gebruiken als “unique selling point” voor hun film.
Leuk weetje: 40 jaar geleden was er ook een film grotendeels gesitueerd in de Bijlmer. De soft-erotische “Blue Movie” met o.a. Carry Tefsen die in een Bijlmerwoning Hugo Metsers doet. Grappig als je bedenkt dat beide films seksscènes hebben op dezelfde locatie, maar niet verder van elkaar verwijderd kunnen zijn qua stijl, inhoud en uitvoering.
Het is een aardige film, die zeker voor liefhebbers van wat vollere (zwarte) vrouwen genoeg leuks in beeld brengt, maar het had allemaal veel beter gekund. Met name het rauwe tweede gedeelte drukt de opgebouwde pret uit het eerste gedeelte aan de kant en dat is zonde. Ook had ik het persoonlijk leuker gevonden als Belinda van der Stoep een grotere rol toebedeeld had gekregen aangezien zij er stukken leuker uitziet dan Imanuelle Grives, maar dat is helemaal een kwestie van smaak natuurlijk.
